burun

Türkmençe

At

Manylar:

[1] Adamyň ýüzünde haýwanyň tumşugynda ýerleşen dem alyş we ys duýuş organy.

[2] Aýakgabyň ýa-da başga zadyň öň tarapy, ujy.

[3] (geografiýa) Üç tarapy suw, bir tarapy gury ýer bolup, suwuň içine girip duran süýnmek ýer; umuman şonuň ýaly süýnüp giden gum depesi.

Söz düzümleri:

• burnundan getirmek
• burnuňy uzatmak
• jüýk burun
• iki eliňi burnuňa sokup gelmek

Terjimeler:

Türki diller:

Çeşmeler :

• Türkmen diliniň düşündirişli sözlügi, 1962.

Türkmençe

Predlog

Manylar:

[1] (köne söz) Ozal, öň, ilki, öňürti.

Terjimeler:

Türki diller:

Çeşmeler :

• Türkmen diliniň düşündirişli sözlügi, 1962.